Het aantal ongevallen met slachtoffers daalt spectaculair met 53% bij ombouw van een meerstrooksrotondes tot 75% bij ombouw van een voorrangskruispunt naar een turborotonde. Onderstaande tabel komt uit het eindrapport van Christiaan Vos. De significantie is getoetst met de 
​Chi-kwadraat toets waarbij de ongevallen van 3 jaar vóór en 3 jaar ná het realisatiejaar zijn vergeleken. 

Ten aanzien van de voorrangssituatie voor fietsers op de turborotonde is nagegaan wat de verschillen zijn tussen IN of UIT de voorrang op de turborotonde in de 3 jaar na realisatie ervan. Hieruit blijkt dat de voorrangsregeling met UIT de voorrang duidelijk veiliger is dan IN de voorrang:

• - Op 90 UIT-turborotonde zijn in 3 jaar na de realisatie totaal 26 slachtofferongevallen geregistreerd (statistisch verwacht aantal: 38);
• - Op 24 IN-turborotondes zijn in 3 jaar na de realisatie totaal 21 slachtofferongevallen geregistreerd (statistisch verwacht aantal: 10). 

Uit nadere analyse van de ongevallen met fietsers IN de voorrang blijkt dat ten opzichte van de voorsituatie (bijvoorbeeld voorrangskruispunt met fietsers in de voorrang op fietspad langs hoofdroute) dat IN voorrang op een turborotonde wel veiliger is dan in de voorsituatie, maar dat dit niet significant verschilt. 
​

Christiaan Vos heeft veel tijd besteed aan het selecteren van de 302 turborotondes in ViaStat en het wegschrijven van de ongevallen naar een spreadsheet. Hij heeft wel de vier hoofdvragen beantwoordt waarvan hierboven enkele highligths zijn gepresenteerd. Één van die vragen ging over het kenmerk 'rechte binnenhoek'. Alhoewel niet significant kennen turborotondes met een rechte binnenhoek een lager aantal slachtofferongevallen dan met een afgeronde binnenhoek. De rechte binnenhoek levert daarmee dus wel een bijdrage aan een verkeersveiliger situatie.

Er resteren nog tal van kenmerken die interessant zijn om nader te onderzoeken. Daar is Christiaan niet meer aan toegekomen (het vak moet een keer afgerond worden) zodat hij heeft aanbevolen om de beschikbare database verder uit te pluizen. Die taak heb ik op mij genomen om komende maanden te gaan doen. 

Dus: wordt vervolgd!
​

Vandaag is het zover. De toekomst is aangebroken. Volgens de film "Back to the future-II" dan natuurlijk. Het is volop in het nieuws en we kijken terug op wat in 1989 gedacht werd over het jaar 2015. De serie van films spelen in 1955 - 1985 - 2015 en tot slot 1885. 
Wat is er wel van terecht gekomen en wat niet? ​Kijk hier even voor een totaaloverzicht.

• De film gaat uiteraard over Doc die zich in een vliegende auto verplaatst, met brandstof van afval, en over Marty McFly die in 2015 op een vliegende skateboard op de vlucht slaat. Het vliegend skateboard en de vliegende auto zijn inmiddels wel als prototype ontwikkeld... De toekomst is inderdaad aangebroken.​

De toekomst is dichterbij dan we denken: Solarteam TU Eindhoven deed mee met de Solar Challenge met een "gezinsauto". Foto's: @SolarEHV

"Twitter is uit en zóóó 2009". M'n dochter (16) gebruikt het al tijden niet meer en ook Facebook heeft ze opgezegd. Ze zegt dat Twitter 'echt iets voor 50+ -ers is'. Ik voel mij in de kuif gepikt en reageer geprikkeld. Die uitdrukking kent zij dan weer niet. Instagram en Snapchat zijn tegenwoordig de hotspots van de jeugd; 'de jeugd': dat zijn dus lui die jonger dan 50 zijn. Maar over een paar jaar zijn die ook weer uit en is er weer iets nieuws uitgevonden. M'n dochter heeft al aardig in de gaten dat de houdbaarheid van Hyves, Facebook en Twitter en andere apps beperkt is en de omloopsnelheid ervan hoog. Ook websites hebben hun langste tijd gehad - alles moet tegenwoordig in beelden én op app's, tablets en mobile telefoons te draaien zijn. Type ik deze blog nu al op verouderde technieken en moet ik overgaan naar beeld en geluid?

Op Twitter lees ik afgelopen week deze berichten:

Zes verschillende zenders van informatie over verkeerszaken. Hebben ze iets met elkaar te maken? Het lijkt wel een quiz. Ja, ze hebben met elkaar te maken én met de titel van deze blog.
We beginnen linksboven: de gemiddelde autorit duurt 19 kilometer en daarna parkeren we de auto.
Dan rechts boven: we zitten met 1 persoon in de auto en verspillen aan die auto veel ruimte.
Vervolgens midden links: de kosten die de persoon zelf maakt voor een rit worden per auto grotendeels gedragen door de maatschappij. Voor fietsen en wandelen zijn de maatschappelijke kosten zeer beperkt; voor het Openbaar Vervoer zijn de kosten bijna gelijk verdeeld. Lees hier het interessante artikel over deze commute costs. 
Dan de Tweet midden rechts: deze vertelt ons dat in 2016 auto's onderling communiceren en de bestuurders ervan dus minder te doen hebben. De Tweet rechtsonder leert dat goed openbaar vervoer leidt tot een overstap. De maatschappelijke kosten zijn maar eenzesde van de kosten van autoverkeer.
Maar dan tot slot de samenvatting in de Tweet linksonder: Hoe meer er wordt gefietst in een land, des te veiliger het er is / wordt. Nederland staat aan kop. Fietsen kost de maatschappij weinig, levert een veiliger land op en kost zeer weinig ruimte.

Dus

Wanneer keert de wal het schip?
Wanneer keert de maatschappij de opmars van de auto als ruimtevreter?
Wanneer? 

Als we meer shared space realiseren, meer autodelen met de buren, meer op de fiets stappen of in het openbaar vervoer en wanneer we niet alleen maar denken aan een goede verkeersafwikkeling van het autoverkeer. Dat kost wat; van u en zeker ook van mij. Het is noodzakelijk omdat we ook in de toekomst onszelf ook nog willen verplaatsen en niet altijd in de file willen staan. Omdenken in ons gedrag, omdenken in infrastructuur en omdenken naar een ander vervoermiddel. 
De auto is zóóó 2009 om maar eens met de woorden van mijn dochter te spreken. Ook zij wil zich over 35 jaar, als ze 50+ is, net zo gemakkelijk kunnen verplaatsen als ik nu.

Eind 2014 zijn twee uitspraken door de Rechtbank gedaan waarbij de veroorzaker van een verkeersongeluk met dodelijke afloop een lage straf opgelegd kreeg. Een lage straf in de ogen van de nabestaanden van het slachtoffer, maar ook op diverse Internet-fora.

Vorige week overhandigde de voorzitter van Vereniging Verkeersslachtoffers Carolien Reindel een door vele duizenden ondertekende Facebook-petitie aan staatssecretaris Teeven. Aanleiding waren de uitspraken van de Rechtbank dat de 'doodrijder' slechts 120 c.q. 240 uur taakstraf krijgt terwijl 2 c.q. 4 jaar cel geëist was door het Openbaar Ministerie. 

De vraag komt dan naar voren of de lage straffen voor de doodrijders terecht zijn of dat zwaarder gestraft moet (gaan) worden.

Twee recente voorbeelden:

1. Pool rijdt opa, oma en kleinkind dood
[Telegraaf, 19 mei 2013]: Bij een dramatisch verkeersongeluk in het Limburgse Meijel zijn vanmorgen drie mensen om het leven gekomen. Het gaat om een opa en oma en hun driejarig kleinkind. Ze werden in een flauwe bocht vol geraakt door een Pool in een BMW. Zijn auto kwam tientallen meters verder pas tot stilstand. Het ongeluk gebeurde op de Heldensedijk in het rustige buitengebied van het Noord-Limburgse Meijel. De opa en oma fietsten daar op het fietspad, dat gescheiden loopt van de provinciale weg. Hun kleinkind zat achterop in een stoeltje, toen de Pool uit het niets op hen inreed. Een traumahelikopter werd nog opgeroepen, maar alle slachtoffers overleden ter plekke. De Pool bleef ongedeerd. Onderzocht wordt nog hoe het ongeluk is kunnen gebeuren en of de Pool gedronken had. Hij is meegenomen naar het politiebureau voor onderzoek.

2. Dodelijk ongeluk op de Kanaalweg in Leiden

Uit de bocht vliegen met 108 km/uur op een weg waar 80 geldt is niet zo heel vreemd. De pech was dat daar net twee fietsers met een kleinkind achterop reden. Helaas waren deze drie mensen op het foute moment op die plek en werden aangereden. Het lijkt op een sterk geval van 'domme pech'. De bestuurder was er onbekend en had zijn snelheid aan de omstandigheden en locale situatie moeten aanpassen.

Maar blijkbaar kom je weg met 10 dagen gevangenis en 6 weken 'taakstraf-schoffelen' als je met 105 km/uur door de bebouwde kom scheurt. Als je die snelheid rijdt weet je en moet je je ervan bewust zijn dat er ergens een keer iemand over kan steken.

Gelukkig zijn in beide zaken in Hoger Beroep door het Gerechtshof in Den Bosch en het Gerechtshof in Den Haag veel zwaardere straffen opgelegd. Als dit niet was gedaan, dan zou dit hebben geleid tot een vrijbrief aan (jonge) snelheidsduivels zonder strafblad om met hoge snelheden door te blijven scheuren. Ik hoop echt dat snelheidsduivels die anderen door onverantwoord rijgedrag doodrijden voortaan harder worden aangepakt: gevangenisstraffen + rij-ontzegging. Taakstraffen moeten we voor altijd vergeten. A-socialen in het verkeer moeten we niet dulden.
Dat is levensgevaarlijk!

Vandaag, 26 september 2014, was iedereen in rep en roer over de veertien nieuwe verkeersborden die per 1 januari 2015 van kracht worden.
Update begin januari 2015: invoering wordt uitgesteld tot 1 juli 2015.

Het Ministerie van Infrastructuur en Milieu blijkt in het geheim veertien nieuwe verkeersborden te hebben ontwikkelt die binnenkort van kracht worden. 'Niemand' bleek op de hoogte; zelf de ANWB was volgens Metro niet op de hoogte. Metro noemt het een Tsunami aan nieuwe borden. ANWB meldt dat het in het januarinummer van Kampioen aandacht zal geven aan de nieuwe borden. Eerder lukt niet...

Gedurende de dag komt er steeds meer los en worden de borden meer en meer besproken. Op Twitter, Nu.nl, Parool (wijst naar Verkeerspro) en vervolgens ook bij RTLnieuws en bij NOS zelfs met instructievideo voor in het Journaal. Iedereen lijkt elkaar te willen informeren. Op diverse sites wordt geduid en uitgelegd. Het lijkt niet op te kunnen. Zelfs Geenstijl.nl besteed er (grappig) aandacht aan. 

De Minister komt op in het journaal van RTL en hakkelt zich door de uitleg van de nieuwe borden heen. "Meer duidelijkheid" en "verkeersveiligheid verbeteren" zijn haar kernwoorden, maar verder komt ze niet. John Boender van CROW vertelt op Radio1 waarom het nodig is, hoe de trambaan straks start en eindigt met een nieuw verkeersbord, dat de borden aansluiten op de fietspadborden (blauw en wit) en dat inhalen van tractoren op provinciale wegen gevaarlijk is. Hij haalt de kastanjes voor de Minister uit het vuur.
Overigens was Verkeerspro.nl de eerste die al op 24 september, twee dagen eerder dan deze grote mediahype, twee berichten op de site plaatste met uitleg en duiding. Waarvoor hulde. 

De vraag blijft wel: "is dit nu de nieuwe communicatiestrategie van het ministerie?" 
Dus: Zoveel mogelijk achter de schermen doen; zelfs zonder belangrijke partners als ANWB er bij te betrekken, op 15 september 2014 stilzwijgend een besluit publiceren op www.rijksoverheid.nl en dan afwachten? Het duurt 8 tot 10 dagen, maar dan pakt de media het toch nog op en werkt  zich op één dag voor je in het zweet om het nieuws voor je te verspreiden. Zonder dat je er zelfs maar één persbericht aan hebt besteed? CROW blijkt wel op de hoogte en wordt ingezet om het verhaal te verduidelijken. De Minister blijft hakkelend achter.

De weg is uitgestorven als we om 8.30 uur vanmorgen de weg opdraaien. We moeten vandaag nog twee locaties van bruggen bekijken en de laatste video's maken van enkele wegvakken die er afgelopen week bij in zijn geschoten.
Onze chauffeur Ghylem heeft eerst een collega naar het vliegveld gebracht en komt dan ons ophalen. Voor hem is het weekend aangebroken, maar toch wil hij ons rondrijden.
Het is zo rustig op de weg omdat het hier vrijdag is. Het weekend valt in Saoedi-Arabië en waarschijnlijk in heel het Midden-Oosten op vrijdag en zaterdag. De vrijdag is eigenlijk de rustdag en wordt er meer gebeden dan de andere dagen. De zaterdag heeft hier (denk ik) dezelfde functie als bij ons de zaterdag.
Tijdens de rondrit maken we video opnamen en bij de locaties van voetgangersbruggen maken we foto's. Ik ben blij dat we daarmee dan vandaag ook klaar zijn. Totaal vergde deze 'site visit' ongeveer 4,5 dagen buiten kijken en de foto's en video's ordenen, hernoemen en onder de juiste folder opslaan. In deze tijd van rondrijden leer je de stad toch best aardig kennen. De wegen lijken weliswaar allemaal op elkaar doch de bebouwing is telkens heel anders.

Ongeval
Dan zien we onderweg naar onze volgende te bekijken locatie ineens knipperende achterlichten en stilstaande voertuigen. En dat op een uitgestorven weg. Er is iets aan de hand én zojuist gebeurt. De videocamera zet ik snel aan en dan zie je de foto links.
Een automobilist op de andere rijbaan is tegen een mast van de verlichting aangereden en die mast ligt aan onze kant op de weg. Gelukkig reed daar opdat moment niemand; anders waren er twee of meer auto's total-loss.

We schuiffelen iets verder en ik pak toch maar even m'n fototoestel. De auto zelf ligt op z'n kant. Van diverse kanten komen mensen uit de auto's om te helpen en ik zie iemand met een brandblusser bezig. Hopelijk kunnen ze de chauffeur uit de auto krijgen en is hij (vrouwen rijden hier geen auto) niet overleden. Ghylem, onze chaufeur, schudt met zijn hoofd omdat hij (en ook ik) niet begrijpt waarom mensen zo roekeloos rijden dat zij zo verongelukken - op een lege weg notabene. Ghylem vindt het de 'eigen schuld' van de man. Wij zijn er voorbij en rijden naar onze volgende video-locatie.

Voordat we gaan lunchen administreren we de foto's en video's en starten met de opzet van de presentatie voor de opdrachtgever. Die ontmoeten we aanstaande zondag, als het hier weer de eerste werkdag van de week is, dus bij ons de maandag. Best verwarrend voor je weekritme.

Mannen onder elkaar
Om vandaag te lunchen lopen we naar het nabijgelegen winkelcentrum, dat eigenlijk een restaurantjes-centrum is. De eettentjes zijn niet bijzonder, maar bij Delifrance kunnen we tenmiste uiensoep eten en ik neem een salade. De meeste andere dingen op de menukaart zijn met vlees en friet; ik moet oppassen voor de kilo's die er hier waarschijnlijk zijn bijgekomen afgelopen week. 

Ik ontdek dat op de eerste verdieping van elk restaurant ook een restaurant-ruimte is vandezelfde als op de begane grond. Maar daarboven zie ik alleen maar vrouwen en kinderen lopen en ik realiseer mij dat we natuurlijk in het mannengedeelte zitten. Boven is de familieafdeling; wij zitten in de mannen & vrijgezellen afdeling beneden. Naast ons zitten Saoediërs te kletsen en ik neem stiekem een foto van hen, en van een hoofddoek van de man die met z'n rug naar mij toe zit. Ik ga niet vragen of ik een foto van ze mag nemen...

De rest van zo'n vrije zondag voor Saoediërs, is voor ons een gewone vrijdag en dus een werkdag. Wij gaan 's middags door met de presentatie voor zondag. Het moet toch een keertje af.
Nog een paar dagen en dan vlieg ik maandag weer naar Nederland. We nemen ons voor om morgen, dus zaterdag, de presentatie af te maken en dan zondagmiddag, als het hier als een maandag voelt, vrijaf te nemen. Toch raar hoor, om al vanaf vorige week zondag, als het hier voor de gewone man de maandag is, bezig te zijn voor de baas. En als ik dan komende dinsdag weer in Nederland aan het werk ga, is het weer een gewone dinsdag, net als alle andere dinsdagen. Je zou ervan van slag raken.
Gisteren moest ik gewooon op de agenda in m'n telefoon kijken welke dag het eigenlijk was.
Nu ben ik weer helemaal bij.

Jeddah is uitgestrekt en een grote stad. Ter vergelijking: van het puntje van de Maasvlakte tot aan Ridderkerk is ongeveer 50 kilometer. Van de noordelijke stadsgrens / woonwijk tot de zuidelijkste woonwijk is het in Jeddah ongeveer 67 kilometer rijden. Jedah is niet helemaal volgebouwd en er zijn grote delen die er kaal en onbebouwd bijliggen. Het was woestijn en is het nog steeds. Als al die gebieden in de komende jaren worden volgebouwd, dan zal de huidige omvang van de verkeersstromen waarschijnlijk maal 1,5 of maal 2 gaan. Het wegennet is daarvoor (nog) niet ingericht.
Ook de internationale luchthaven ligt binnen de stadsgrezen en wordt momenteel fors uigebreid. Ook dat trekt extra mensen naar de stad. 

Op Wikipedia wordt gesproken over 3,4 miljoen inwoners; al is de datum van dit aantal niet vermeld. Op andere sites lees ik over 5,1 miljoen inwoners. Beide aantallen geeft aan dat er hier erg veel mensen wonen. De totale bevolking van Saoedi-Arabië ligt rond 27,5 miljoen inwoners; zodat in Jeddah bijna een kwart van de hele bevolking woont. Dan nog is het de tweede stad van het land, omdat de hoofdstad Riyadh rond 7 miljoen inwoners telt...

Allemaal een auto?
Het lijkt erop dat al die inwoners een auto hebben. Soms een mooie en dure, a nderensoms ook aftands. Het lijkt ook of de helft daarvan geparkeerd is en de andere helft er mee rondrijdt. Wat een drukte! De wegen zitten overvol en iedereen toetert om de ander te waarschuwen ruimte te houden of te maken. Ook rijden er veel taxi's rond die overal langs schuiven en de kleinste gaatjes benutten. Ook hebben veel auto's krassen op de zijkant of hebben aan de voor- of achterkant een of meerdere deuken. Kleine botsingen komen blijkbaar veel voor.

Natuurlijk willen Steve en ik weten hoe 'erg' het hier gesteld is met de verkeersveiligheid. Dan blijkt dat in het land ongeveer 6 keer meer doden per 100.000 inwoners vallen dan in Nederland of de UK. Niet 4 doden per 100.000 inwoners maar 25; per jaar.... niet zo'n heel veilig land dus om in rond te rijden. Gelukkig worden wij rondgereden door onze collega / chauffeur. Omdat de locaties van de 20 bruggen die we moeten bekijken verspreid over de stad liggen, maken we nogal wat kilometers en ervaren hoe het er aan toe gaat.

Kijk, fietsen en wandelen doe je hier, een enkeling uitgezonderd, niet voor je plezier. Daar is het gewoon te warm voor. Dus als je al op de fiets zit, dan heb je geen auto (met airco) en behoor je tot de armsten van de stad. Er zijn geen voorzieningen voor fietsers, niemand houdt rekening met je en een drukke weg oversteken moet lopend en heel voorzichtig worden gedaan. De fietser is hier voor mij de held op de weg omdat hij (vrouwen fietsen hier niet) z'n leven waagt om zich van A naar B te verplaatsen.
Vandaag was trouwens een topdag en record in het aantal fietsers dat we zagen: zo'n 20 stuks, inclusief twee racefietsers in outfit van de raceclub! Twintig fietsers op één dag is evenveel als we de afgelopen dagen (zondag-woensdag) bij elkaar geturfd hadden. Dus dat zegt wel iets. 

Verder is wandelen hier ook geen pretje. Er zijn wel "trottoirs", maar die zijn zo slecht onderhouden dat je er je nek breekt als je niet uitkijkt. Ook zijn er langs lange stukken geen trottoirs aanwezig of er staan allemaal masten en planten of bomen in. Zebrapaden zijn er wel, maar niemand stopt voor je. Het duidt alleen de plek aan waar je geacht wordt over te steken; verder niets. Als je hier dus wandelt over een langere afstand, dan ben je wat mij betreft een echte held op de weg.

Fietsen en lopen in Jeddah - een hachelijke onderneming.
Respect voor degenen die het in deze asfalt jungle aandurven!

Misschien een beetje rare titel. Verkeer in Jeddah is, zoals ik gisteren al schreef, toch van een andere orde dan in Nederland. Collega's, die hier al wat langer zijn voor de diverse projecten, vertelden dat er in het verkeer in de stad Jeddah elke dag vier doden vallen en tal van gewonden. Vier doden per dag in een stad met ruim 5 miljoen inwoners is wel erg veel; totaal dus zo'n 1460 per jaar. In heel Nederland zijn nog geen twee doden per dag te betreuren (570 doden in 2013) terwijl het aantal inwoners meer dan drie keer zo veel is. Jeddah lijkt daarmee een zeer onveilige stad. Statistieken vind ik helaas op internet niet om de aantallen ongevallen en doden te checken.

Rijden
Het verkeersbeeld is chaotisch. Daarover schreef ik gisteren al. Opvallend is dat het in de meeste gevallen goed gaat. De rijstroken zijn breed, de wegen zijn breed en men is toch wel geneigd de eigen auto te sparen om geen extra deuken en krassen op te lopen. Daarom toetert men frequent om de ander te waarschuwen. 
Ik zit vandaag weer op de achterbank om het project KAASKAR te bekijken en te filmen én we bekijken weer 5 locaties waar de voetgangersbruggen moeten komen. Onderweg heb ik tijd om rond te kijken en mij te verbazen over hoe de Saoedi's, Pakistani en Indiërs hier rijden:
- het zijn allemaal mannen achter het stuur (het is vrouwen verboden om auto te rijden);
- veel mannen zitten met hun hoofddoek om achter het stuur waardoor zij niet zien wat er naast het rijdt of gebeurt;
- we tellen vandaag drie fietsers en twee fietsen achter op een trekhaak - gisteren telden we er nog acht;
- bellen achter het stuur is de normaalste zaak van de wereld;
- een aantal keer zie ik dat het dashboard bekleed is met een kleedje, deken of 'sprei', om het dashboard niet te heet te laten worden;
- veel auto's hebben schade, maar niemand lijkt dat erg te vinden.

Rijden in Jeddah is vooral "voorzichtig aandoen" - zou je denken.

Wachten
Wachten doe je hier voor een verkeerslicht, bij het op- en afrijden van een rotonde, bij een U-turn of als je als voetganger wil oversteken. De verkeersafwikkeling is soms dramatisch en soms ook heel goed. Het hangt van de situatie af en de hoeveelheid verkeer.
Tijdens het schouwen vandaag zagen we vier mannen oversteken over een rijbaan met drie rijstroken per richting. Het waren bijna weer vier doden (zie onder).

Er uiteraard ook wel weer gemakken bij het wachten. Bij alle bezinestations betaal je 0,45 tot 0,60 SAR (Saoedi Arabia Rial) per liter. Omgerekend is dat 9 tot 12 eurocent... Een fles water van 1 liter kost hier 1 SAR (0,19 euro). Wachten bij een benzinestation is dus niet zo erg omdat een volle tank maar 6 euro kost en er geen taxes op worden geheven. Ook veel andere zaken wordt geen belasting geheven: geen loonbelasting, geen BTW of accijnzen. Ook elektriciteit en water worden goedkoop gehouden en zwaar gesubisieerd. De prijzen in de suppermarkt zijn vergelijkbaar met Nederland; uit eten is wel goedkoper. 
De Saoedi's staan ook in de rij om geld te pinnen. De pinautomaten (ATM's) staan hier vaak bij de benizestations of langs de rijbaan en men kan zonder uit de auto te komen geld opnemen. Soms is de plek overdekt zodat je niet in de brandende zon staat te wachten.

Parkeren
En dan je auto kwijt zien te raken. Parkeren doe je hier op je eigen manier. Je zet de auto gewoon ergens neer en kijkt niet of je daarmee anderen hindert. Soms is het wel goed geregeld en is de parkeerplek op een parkeerterrein overdekt met zonneschermen. Als je dat geluk niet hebt, dan zet je de ruitenwisser omhoog, los van de ruit omdat deze dan niet aan je ruit smelt.

In de stad is het overal druk en vol. De infrastructuur is er wel; soms veels te veel asfalt en soms veels te weinig. Parkeren is vaak op een strook onverharde weg langs de drukke route naast drie of vier rijen langsrijdende auto's aan de ene kant en de winkels langs die weg liggen. Uitstappen en om de auto heen lopen is best gevaarlijk en je moet echt uitkijken dat je niet aangereden wordt.
Genoeg stuff voor een verkeersveiligheidsauditor om iets van te vinden en over te zeggen...

Ook al is het vandaag in de rest van de wereld ook een zondag, in Saoedi-Arabië en andere islamitische landen is het een gewone werkdag. Het weekend valt hiet op vrijdag en zaterdag. Dus voor mij de echte eerste werkdag in Jeddah.
Steve en ik worden door onze collega Ron om 8 uur opgehaald bij het appartement en laveren door het verkeer naar het projectkantoor. Dat is hemelsbreed niet zo ver weg, maar het is al behoorlijk druk onderweg. Ron is projectleider van het project '20 voetgangersbruggen' en hij laat direct enkele locaties zien waar zo'n brug moet komen. We rijden langs 'locatie nr. 6' en zien dat het daar die brug over 2x4 rijstroken + 2 maal een parallaleweg van 2 rijstroken. Een hele overspanning dus. We rijden via Tahliya Street naar kantoor. Daar printen we alvast documenten met meer specifieke informatie van de 20 brug-locaties. We hopen ze te kunnen vinden om de plekken te gaan bekijken.
De collega's druppelen binnen en we horen dat we voor 12 uur vanmorgen ons eerste auditrapport in moeten leveren, gelijk met de rest van de rapportage die zij inleveren. OK, eerst onze 80% versie van de audit Tahliya Street afronden.... Dat is nog een hele klus, en het lukt om rond de lunch het te verzenden naar de klant en printer...

Chaos in het verkeer
Na de lunch gaan we met een andere collega op pad om Tahliya Street een keer heen en weer te rijden en de route van 5 km in beide richtingen te filmen zodat we die later nog een terug kunnen kijken. Het is inmiddels 14 uur en op het heetst van de dag zijn er zoveel mensen onderweg. Wat een chaos (in het kwadraat)! Aan belijning op de weg stoort niemand zich. Op vier rijstroken rijden ze met z'n vijven naast elkaar, snijden, duwen en trekken. Hier geldt het recht van de sterkste (grootste SUV) en degene met de meeste lef. Voorrang heeft degene die het eerst de z'n neus van de auto vóór die van de andere steekt. Voorrangsborden, haaientanden? ze zijn er niet. Op de (vierstrooks)rotondes die we onderweg tegenkomen geldt nog meer het recht van de sterkste. Belangrijke oorzaak van de files is het op willekeurige momenten kunnen omkeren via de middenberm (U-turn) waardoor beide verkeersstromen worden geblokkeerd én doordat er veel doorsteken zijn tussen parallelweg (2x2 rijstroken) en hoofdrijbaan (2x3 of 2x4 rijstroken).

Op de linkerstrook van de hoofdrijbaan staat verkeer stil voor de U-turn omdat zij daar moeten invoegen in de stroom op de linkerstrook van de tegenrichting. Op de rechterstrook van de parallelbaan staat het verkeer stil doordat zij willen wisselen naar de parallelbaan en anderen juist de hoofdrijbaan weer op willen
draaien. Gelukkig rijdt de ervaren chauffeur ons en kunnen wij op de omgeving letten...

Camera overheated
Dan verschijnt op mijn camera die ik  achter de voorruit heb gehangen de melding 'overheated - will turn  off'. Nee hé, dat ding hangt natuurlijk in de brandende zon achter glas en achter een eigen behuizing. Niet gek dat het dan te warm wordt. Ik haal de camera uit de behuizing en hou het voor de airco. Het helpt iets.

Het lukt ons om vanmiddag 5 locaties van de 20 voetgangers-bruggen te bekijken. Dat betekent dat we telkens uit de auto moeten, foto's maken en weer instappen. Dezelfde locatie moeten we twee keer aandoen omdat we hier niet veilig tussen het verkeer kunnen oversteken. Dat betekent dus 10 keer auto uit, foto's maken en 10 keer weer de auto in. De wisseling van temperatuur is telkens een mokerslag. Om 18 uur zijn we bij het appartement terug en ordenen we de foto's en video's. Douchen en om 19.30 uur met de collega's eten in de Red Sea Mall. Dat ligt op 5 minuten rijden. Een enorm winkelcentrum van drie verdiepingen en een kelder in twee 'ringen' en drie 'takken' of zo iets. Ik heb het niet helemaal kunnen overzien. Wel mooi om te zien.