Het aantal ongevallen met slachtoffers daalt spectaculair met 53% bij ombouw van een meerstrooksrotondes tot 75% bij ombouw van een voorrangskruispunt naar een turborotonde. Onderstaande tabel komt uit het eindrapport van Christiaan Vos. De significantie is getoetst met de 
​Chi-kwadraat toets waarbij de ongevallen van 3 jaar vóór en 3 jaar ná het realisatiejaar zijn vergeleken. 

Ten aanzien van de voorrangssituatie voor fietsers op de turborotonde is nagegaan wat de verschillen zijn tussen IN of UIT de voorrang op de turborotonde in de 3 jaar na realisatie ervan. Hieruit blijkt dat de voorrangsregeling met UIT de voorrang duidelijk veiliger is dan IN de voorrang:

• - Op 90 UIT-turborotonde zijn in 3 jaar na de realisatie totaal 26 slachtofferongevallen geregistreerd (statistisch verwacht aantal: 38);
• - Op 24 IN-turborotondes zijn in 3 jaar na de realisatie totaal 21 slachtofferongevallen geregistreerd (statistisch verwacht aantal: 10). 

Uit nadere analyse van de ongevallen met fietsers IN de voorrang blijkt dat ten opzichte van de voorsituatie (bijvoorbeeld voorrangskruispunt met fietsers in de voorrang op fietspad langs hoofdroute) dat IN voorrang op een turborotonde wel veiliger is dan in de voorsituatie, maar dat dit niet significant verschilt. 
​

Christiaan Vos heeft veel tijd besteed aan het selecteren van de 302 turborotondes in ViaStat en het wegschrijven van de ongevallen naar een spreadsheet. Hij heeft wel de vier hoofdvragen beantwoordt waarvan hierboven enkele highligths zijn gepresenteerd. Één van die vragen ging over het kenmerk 'rechte binnenhoek'. Alhoewel niet significant kennen turborotondes met een rechte binnenhoek een lager aantal slachtofferongevallen dan met een afgeronde binnenhoek. De rechte binnenhoek levert daarmee dus wel een bijdrage aan een verkeersveiliger situatie.

Er resteren nog tal van kenmerken die interessant zijn om nader te onderzoeken. Daar is Christiaan niet meer aan toegekomen (het vak moet een keer afgerond worden) zodat hij heeft aanbevolen om de beschikbare database verder uit te pluizen. Die taak heb ik op mij genomen om komende maanden te gaan doen. 

Dus: wordt vervolgd!
​

Als ik de mapjes op m'n computer met foto-momenten van vakanties, verjaardagen en andere bijzonder gelegenheden bekijk, dan vallen een paar dingen op. Het zijn bijna allemaal de gangbare momenten waarop je een fototoestel pakt. Maar er zijn toch ook een paar bijzondere mapje met foto's bij.

Reünie
Dit jaar bestond mijn lagere school 55 jaar. De school bestaat na de zomer van 2013 niet meer omdat deze dan is gefuseerd met een andere basisschool. In maart 2013 hielden we voor de laatste keer een reünie in het oude schoolgebouw. Met enkele klasgenoten terugkijken naar 'vroegur' met vele herinneringen en het bekijken van oude schoolfoto's. Altijd leuk! 

Portugal en fietsen
In de meivakantie hebben we een rondreis gemaakt door Portugal. Op de luchthaven van Porto bleek een koffer kapot en moesten we die vervangen. Na enkele dagen Porto ging de reis kris-kras door het land en kwamen we o.a. in het natuurgebied rond Mantageis, in Coimbra met Fadozangers, in Nazaré aan de Atlantische Oceaan, in Sintra met vele paleizen en in Lissabon met o.a. de Vasco de Gama toren en -brug. 
M'n broer Jacob verhuisde in juli met zijn vrouw Hester naar Istanbul. Zij wordt de plaatsvervangend Consul en Jacob vliegt regelmatig tussen Turkije en Nederland heen en weer.
De zomervakantie hielden we dichter bij huis. We zijn gaan fietsen rondom Groesbeek (Gld) en rondom Margraten (Lb). Marion bleek deze twee weken last te krijgen van een, wat later bleek, hernia. Precies op dezelfde plek en rugwervel zoals in 2010. 

Marion met hernia
Vanwege een ongelukkige samenstelling van de pijnstillers met andere medicijnen sloeg haar hart op hol en lag ze eind augustus ineens op de hartbewaking. Gelukkig mocht ze na snel weer naar huis, maar al met al is ze enkele maanden thuis gebleven van haar werk. In november is ze weer gaan proberen te werken en vlak voor Kerstmis lijkt alles redelijk goed in orde en werkt ze weer voor 100%. Gelukkig maar. Voor mij betekende dit afgelopen half jaar een wat zwaardere inzet in het huishouden, wasmanden naar zolder tillen, etc. 
Eind september bereik ik een mooie leeftijd: 50.

Werk
Mijn werkgever, Royal Haskoning fuseerde op 1 juli 2012 met DHV tot Royal HaskoningDHV. We hebben er sindsdien bijna 4.000 collega's bij. De fusie is al in 2012 voorgenomen en voorbereid waardoor we op 1 januari 2013 met een totale gereorganiseerde nieuwe organisatie van start gaan. Mijn werk blijft ongeveer hetzelfde, al word ik benoemd tot 'Leading Professional Road Design and Traffic Safety'. Een soort kennis- en ambassadeurs-functie vanuit ons bureau. Dat is mooi en daarmee ben ik één van de 60 Leading Professionals binnen het bedrijf op een totaal van ± 7.500 medewerkers. De laatst jaren heb ik mij toegelegd op de relatie tussen wegontwerp en verkeersveiligheid. 

Dit jaar deed ik (vaak bij nacht en ontij) 40 verkeersveiligheidsaudits en op 29 november 2013 rondde ik mijn 100e auditrapportage af! In mei 2013 haalde ik m'n VCA-diploma dat nodig is om op een autosnelweg te mogen rondlopen (en keren en uitstappen en foto's maken = leuk!).
Veel van de audits deed ik voor de aannemer A-Lanes-A15 waar wij als bureau meelopen in de verbouwing van de A15 tussen Vaanplein en de Maasvlakte. Daarnaast kwamen we ook in Zeeuws-Vlaanderen (N61), Zuid-Limburg (knooppunt Kunderberg A76-A79), Waalwijk (N261-A59), Haarlem (Houtplein) en Roermond (Koniginnelaan). Verder nog twee interne audits van het voorontwerp van de A1/A6 (Schiphol-Amsterdam-Almere) bij de aannemer op kantoor in Diemen. 
Naast deze audits deed ik enkele projecten voor CROW (vertaalslag Basiskenmerken Wegontwerp naar Handboek Wegontwerp; herziening Richtlijn Bewegwijzering; herziening Handboek Wegontwerp - deel gebiedsontsluitingswegen en 'Draagconstructies Bewegwijzering') en voor provincie Zeeland (Uitwijkroute Vlaketunnel; ontwerp 2 turborotondes en ontwerp herinrichting N57 en N59). Als docent van de cursus verkeersveiligheidsaudits mocht ik weer nieuwe mensen opleiden, deelnemen aan de workshop over 'bus op vluchtstrook' en schreef ik een blog voor de website verkeerskunde.nl. Het is een druk en bewogen jaar geweest.

In de toekomst kijken is altijd moeilijk. Voor ons gezin staan een aantal dingen al wel vast. Simone, de oudste, zal in februari klaar zijn met haar Bachalor Scheikunde. Wij zullen eind februari Jacob & Hesther in Istanbul bezoeken. In juli is de trouwdatum van m'n dochter Esther gepland. Iets moois om naar uit te kijken.

Onbekend is nog hoeveel turborotondes ik dit jaar weer zal kunnen bijtellen bij het aantal van 317 die ik tot nu toe op Google-kaart heb verzameld. Afgelopen jaar steeg het met 30 stuks!
Verder is onbekend hoeveel audits ik komend jaar weer mag uitvoeren en of we daarmee de verkeersveiligheid ietsje vergroten. Dat zou mooi zijn.

Of 2014 net zo'n bewogen jaar wordt zullen we gaan zien. Ik wens uiteraard dat het voor iedereen een goed, gezond, gelukkig én verkeersveilig jaar zal worden! 

Bijeenkomst CROW - FGSV
Afgelopen week moest ik hier weer aan denken. Ik mocht deelnemen aan de tweejaarlijkse kennis-uitwisselingsdagen tussen CROW en haar evenknie, het Duitse FGSV. De bijeenkomst was in in een mooi kasteeltje in Tegelen. De eerste parallelsessie waar ik bij was ging over 'post-fossiler Möbilität" met de vraag hoe we onze mobiliteit kunnen blijven volhouden nadat de fossiele brandstof is uitgeput. Het gaat dan over voertuigen op elektriciteit, e-bikes, waterstof als brandstof, biobrandstoffen, etc.  Maar ook over meer in de directe omgeving werken op flex-kantoren in plaats van elke dag de lange woon-werk-rit te maken. 
Door een van de Duitse deelnemers wordt de vraag vanuit een andere invalshoek ingestoken: hoe halen we de EU-milieudoelstellingen voor 2050? Dan moeten we 90% minder uitstoot hebben ten opzichte van 1990. Een onhaalbare zaak of toch haalbaar? Hij presenteert een overzicht met twee scenario's. Het eerste scenario steekt vooral in op de bijdrage en ontwikkelingen die de automobielindustrie kan leveren. Maar, dat is wedden op één paard. Het tweede scenario verdeelt de reductie over meerdere spelers die variëren van elektrisch, waterstof, minder werken en zo meer.

In een interessante case laat hij zien hoe we in de toekomst voor een stad de wensen van reizigers en vervoerders kunnen koppelen. De stad heeft tramlijnen waarlangs en op de eindpunten al elektrische stroom beschikbaar is; daar kunnen P+R-stations komen waar de auto geparkeerd wordt en de accu wordt opgeladen terwijl de automobilist met de tram naar de binnenstad reist. Op de haltes onderweg zijn ook laadstations voor e-bikes en e-auto's. Zo wordt aan de behoefte van de reiziger tegemoet gekomen én wordt ook de vervoermaatschappij er beter van. 

Turborotondes in Duitsland
Na de pauze wordt tijdens de tweede parallelsessie ingegaan op de ontwikkeling van de FGSV-richtlijn voor turborotondes in Duitsland. Afgelopen twee jaar is daaraan hard gewerkt en deze week verschijnt de richtlijn in gedrukte vorm. Veel is uit de Nederlandse richtlijn overgenomen, sommige dingen weer niet: geen verhoogde rijrichtingscheiding vanwege de Winterdienst en geen rechte binnenhoek bij het ontspringen van een extra rijstrook in het middeneiland. Bertus Fortuijn geeft een lezing over turborotondes, de doorrijdsnelheid en capaciteiten waarna ik laat zien waar de turborotondes in Europa liggen en hoeveel dat er inmiddels zijn. 
Ik geef ook een doorkijk voor de Duitse deelnemers naar het  turboverkeersplein (foto rechts) met de stelling 'deze is ook in Duitsland toepasbaar'.  Daarop komt helaas weinig respons, maar levert wel grote ogen op bij de deelnemers. Is die aangelegd? En functioneert het naar behoren? 
Na afloop word ik door een Nederlandse deelneemster op mijn vingers getikt met de opmerking "dat wil je toch niet - zoveel ruimteverspilling voor infrastructuur! Belachelijk!" 

Verkeer in 2037
De interactie tussen beide thema's leidt voor mij tot de constatering dat we mogelijk in de toekomst met minder infrastructuur toe kunnen. Als de mobiliteit verandert, dan verandert ook de daarvoor benodigde infrastructuur. Tijdens de lunch de dag erna besprak ik dit met m'n collega's. Eén collega is bezig met het visualiseren van de wegen met smallere rijstroken voor smalle eenpersoons voertuigen. De capaciteit neemt dan toe op eenzelfde oppervlakte aan asfalt. De andere collega schetste zijn toekomstbeeld waarbij "je zelf geen auto meer hebt maar een elektrische 'zelfrijdende taxi' bestelt die je naar je bestemming brengt terwijl je zelf alvast de vergadering voorbereid. Naar je werk bestel je een kleine - voor de vakantie laat je een ruime 5-persoons wagen voorrijden. Dat is veel goedkoper omdat een kWh dan nog maar een fractie kost van de huidige prijs en de accu's technologisch veel geavanceerder zijn en tegen lage kosten geproduceerd zullen worden. Een kilometer met de zelfrijdende taxi zonder chauffeur kost dan mogelijk veel minder dan nu zelf rijden met een benzineauto. En we kunnen daardoor ook met minder infrastructuur en parkeerplaatsen toe."

Hoe snel zal dat werkelijkheid zo zijn? Misschien wel eerder dan we denken en verwachten. 
Kijk maar naar de ontwikkelingen in de afgelopen 30 jaar: de TGV in Frankrijk (1981), de Personal Computer (1981), het GSM-netwerk voor mobiele telefoons (1993),  e-mail voor het grote publiek (1995), de iPhone (2007) met als gevolg ook mobiel internet. De ontwikkelingen beïnvloeden ons werk, onze activiteiten en mogelijkheden. Vooral de laatste jaren gaat het snel. 

Wat ook snel is gegaan is de groei van de wereldbevolking en de groei van vele wereldsteden. Uit de ruimte is dat mooi te zien op een site van Google, bijvoorbeeld de groei van Las Vegas tussen 1984 en 2012. Dat gaat snel in 28 jaar tijd! Daar moeten we de komende tijd ook brandstof voor de mobiliteit voor zien te vinden; en Las Vegas is niet de enige stad in de wereld die snel gegroeid is.

Verkeer in 2037. Het is nog maar 24 jaar ná vandaag terwijl ik op dit moment precies 24 jaar in het verkeerskundige werkveld actief ben. Het is in 2037 ook 37 jaar ná het jaar 2000 terwijl ik ongeveer 37 jaar vóór het jaar 2000 geboren ben. De gebroeders Das zullen 2037 waarschijnlijk niet meer meemaken terwijl ze zelf wel zovér en nog veel verder de toekomst inkeken. 

De Google-kaart waarop ik de gevonden turborotondes presenteer, geeft weliswaar een goed beeld van de locaties maar Google/maps heeft toch zo z'n beperkingen.
Ten eerste kunnen maximaal 200 items per kaart worden opgenomen. Zijn het er meer dan maakt Google/maps automatisch een tweede kaart aan. Omdat ik inmiddels meer dan 250 turborotondes op kaart heb gezet wordt deze dus in tweeën gesplitst. Niet erg zou je zeggen, maar de kaart wordt embedded in mijn website weergegeven en je kunt er via de website op inzoomen. Dan lijkt het of turborotondes die er al jaren liggen nog niet op de betreffende kaart zijn gezet. Ze staan namelijk op de 2e Google/kaart...
Ten tweede zijn de luchtfoto's die Google/maps presenteert niet van recente datum, vaak van eind 2009 of begin 2010. De StreetViews zijn weer wel actueel. Dus twee 'knelpunten' waar ik tegen aan loop: ik wil alles op één recente luchtfoto. 

De kaarten die Bing.com/maps levert zijn van veel recenter datum en zeer actueel. Deze lopen maar een half jaar of zoiets 'achter'. De kwaliteit is veelal ook beter dan die van Google/maps. Via een in GIS gespecialiseerde collega kwam ik op de website van ArcGis/Explorer terecht en ben op onderzoek uitgegaan. ArcGIS Explorer Online is een website waar iedereen een kaart kan aanmaken en kan presenteren. De ondergronden kun je gemakkelijk wisselen en er kan uit 12 verschillende landkaarten en luchtfoto's gekozen worden, waaronder die van Bing. OK, dit leek mij wel wat, maar ik ben geen GIS-expert. Dus een korte online-cursus gedaan en de basisprincipes doorgrondt. Daarbij bleek dat tot 1000 items kunnen worden ingelezen (dus ik kan nog even vooruit). Resultaat na twee avonden try-and-error mag er zijn. Ik heb de locaties op ArcGIS-kaart met daarbij de informatie die ik ook op Google/maps presenteer. Bijgaande foto geeft een beeld (klik erop voor grotere foto) en klik hier voor de GIS-kaart zelf. De volgende stap is het kunnen laten zien van de type turborotondes met een kleurtje of symbool.

Afgelopen weekend heb ik nog eens een 'rondje Google/maps' gedaan en herinnerde mij dat er een tijd geleden in de pers en op internet aandacht werd besteed aan de ombouw van tweestrooksrotondes naar turorotondes in Lelystad. En ja hoor. In Lelystad hebben ze goed hun best gedaan om deze tweestrooksrotondes om te bouwen. Via Streetview kun je ze bekijken en ze zien er mooi uit. Naar aanleiding van deze 'vonst' ook nog even in Almere en Houten gekeken of er nog nieuwe aangelegd zijn. En ja hoor, ook daar een enkele nieuwe turborotonde. Totaal weer 9 erbij!

Dat brengt de stand boven 200 turborotondes! 
Ik heb een mijlpaal bereikt!

Met mijn collega Gijs ben ik afgelopen dagen tussendoor bezig geweest om onderscheidt te maken naar type turbo op de kaart. Hij weet nogal wat van Google-kaarten en met wat test waren we eruit. OK, met veel testen zondag- en gisteravond via een trial-and-error zoektocht blijkt de code van Google/maps nog niet helemaal te doorgronden. Toen bleek dat één regel in de code niet goed stond waardoor het inlezen van de kml-file telkens mislukte. Maar dan is het zover. We hebben het voor elkaar! Zie daar, de bolletjes zijn ineens gekleurd naar type! Hoera!  Kijk hier voor het resultaat.

Afgelopen dagen merk ik hoe nuttig Twitter is. Een tweet op 4 februari over de 187 gepubliceerde en op kaart gezette turborotondes heeft geleid tot een directe aanvulling van 5 turborotondes! Helemaal goed! Vanavond heb ik het nieuwe overzicht op deze kaart gezet. Ik ben er toch trots op en zeer tevreden.
Ook de pagina op Wikipdia heb ik een update(tje) gegeven ten aanzien van het aantal turborotondes. Deze pagina kan nog wel een verdere update gebruiken; ook ten aanzien van het plaatje dat er opgenomen is... Dat is namelijk geen goed voorbeeld van de turborotonde.
Ook afgelopen dagen een nieuwe slag geslagen met het aanvullen van de interessante projecten. Daar zal ik de komende tijd nog wat aan toevoegen.

Het leukste is eigenlijk dat ik afgelopen vrijdag mijn eigen domeinnaam 'www.dirkdebaan.nl' heb gereserveerd en de site daarop heb gepubliceerd. Het uitzoeken hoe dat moest kosste nog wel wat tijd, maar is eigenlijk kinderlijk eenvoudig: even de IP-adressen van Weebly koppelen aan de website en dan op de knop 'publish' drukken. Hop, daar staat de site online op mijn eigen domeinnaam! Wow.