Op 15 december 2016 is de Koning Willem-Alexandertunnel geopend door Minister Melanie Schultz van Haegen (Infrastructuur en Milieu). De tunnel is bijzonder omdat deze uit vier tunnelbuizen bestaat: twee boven voor het lokale verkeer met Maastricht (de N2) en de twee onderste voor het doorgaande verkeer (de A2). Bovenop de tunnelbuizen komt 'de Groene Loper' met een parkachtige inrichting en een 50 km/uur weg, fiets- en voetpaden.
Het gehele verkeerssysteem is in de afgelopen jaren aangepast aan deze tunnel. De A2 en de A79 zijn omgebouwd. ​Hieronder twee video's over de Groen Loper (links) en over de te kiezen routes (rechts).

  

Verkeersveiligheidsaudit leid tot verbeterslag
Alle zaken die niet in orde waren zijn afgelopen half jaar aangepast en nu hebben we bij deze laatste verkeersveiligheidsaudit beoordeeld of de maatregelen en aanpassingen voldeden. Voor een belangrijk deel zijn de knelpunten opgelost:

Het nut van het uitvoeren van verkeersveiligheidsaudits is in dit project bevestigd. Rijkswaterstaat hecht veel waarde aan de beoordeling door onafhankelijke verkeersveiligheidsauditoren. Waarvan acte.
​

Vandaag is het zover. De toekomst is aangebroken. Volgens de film "Back to the future-II" dan natuurlijk. Het is volop in het nieuws en we kijken terug op wat in 1989 gedacht werd over het jaar 2015. De serie van films spelen in 1955 - 1985 - 2015 en tot slot 1885. 
Wat is er wel van terecht gekomen en wat niet? ​Kijk hier even voor een totaaloverzicht.

• De film gaat uiteraard over Doc die zich in een vliegende auto verplaatst, met brandstof van afval, en over Marty McFly die in 2015 op een vliegende skateboard op de vlucht slaat. Het vliegend skateboard en de vliegende auto zijn inmiddels wel als prototype ontwikkeld... De toekomst is inderdaad aangebroken.​

De toekomst is dichterbij dan we denken: Solarteam TU Eindhoven deed mee met de Solar Challenge met een "gezinsauto". Foto's: @SolarEHV

Drie artikelen trokken afgelopen maand mijn bijzondere aandacht. 

TWEE
Ook mijn 'chef', Rolf Pieck, leverde recent een bijdrage met het signaleren van een trend: "Het vakgebied staat op een kantelpunt". De eerste uitspraak in dit artikel is direct een binnenkomer: "De individualisering van mobiliteit is in volle gang. Het vakgebied moet zich aanpassen of wordt gemarginaliseerd door grote commerciële partijen". Wordt het vak overgenomen door anderen? Blijkbaar is er geld mee te verdienen - waarom zouden commerciële partijen zich anders gaan bemoeien met ons vakgebied? 

DRIE
Dan tot slot de blog van Richard van Hooijdonk, trendwachter, met de titel The Internet of Things: Gaat internet het fileprobleem oplossen? In de blog wordt ingegaan op de visie van de Britse toezichthouder Ofcom (toezichthouder en mededingingsautoriteit voor de Britse communicatie-industrie) dat:
"The Internet of Things in de komende 10 tot 30 jaar het fileprobleem op zal gaan lossen....". 
In de blog wordt gesteld dat de transportsector als eerste gaat profiteren van The Internet of Things omdat het soepeler laten verlopen van verkeersstromen de economie stimuleert en de verkeersveiligheid wordt verbeterd. De infrastructuur en voertuigen gaan met elkaar communiceren... Dat las ik vandaag ook hier nog weer: Internationaal testcentrum zelfrijdende auto komt naar Flevoland. 
Het effect in de stad van deze ontwikkeling zal zijn dat iemand sneller een lege parkeerplaats vindt en dus meer tijd heeft om te winkelen en geld uit te geven.  

SLOT
Het vakgebied zal dus wel moeten meebewegen met wat de maatschappij vraagt en aan technologische mogelijkheden biedt. Wat dat betreft staan we op een kantelpunt door de diverse technologische ontwikkelingen. 
Als aanpassen niet lukt, dan is het vak inderdaad ten dode opgeschreven. 

Maar dat laten we toch niet gebeuren? Beweeg mee en ga voor een vernieuwd vakgebied!

Eind 2014 zijn twee uitspraken door de Rechtbank gedaan waarbij de veroorzaker van een verkeersongeluk met dodelijke afloop een lage straf opgelegd kreeg. Een lage straf in de ogen van de nabestaanden van het slachtoffer, maar ook op diverse Internet-fora.

Vorige week overhandigde de voorzitter van Vereniging Verkeersslachtoffers Carolien Reindel een door vele duizenden ondertekende Facebook-petitie aan staatssecretaris Teeven. Aanleiding waren de uitspraken van de Rechtbank dat de 'doodrijder' slechts 120 c.q. 240 uur taakstraf krijgt terwijl 2 c.q. 4 jaar cel geëist was door het Openbaar Ministerie. 

De vraag komt dan naar voren of de lage straffen voor de doodrijders terecht zijn of dat zwaarder gestraft moet (gaan) worden.

Twee recente voorbeelden:

1. Pool rijdt opa, oma en kleinkind dood
[Telegraaf, 19 mei 2013]: Bij een dramatisch verkeersongeluk in het Limburgse Meijel zijn vanmorgen drie mensen om het leven gekomen. Het gaat om een opa en oma en hun driejarig kleinkind. Ze werden in een flauwe bocht vol geraakt door een Pool in een BMW. Zijn auto kwam tientallen meters verder pas tot stilstand. Het ongeluk gebeurde op de Heldensedijk in het rustige buitengebied van het Noord-Limburgse Meijel. De opa en oma fietsten daar op het fietspad, dat gescheiden loopt van de provinciale weg. Hun kleinkind zat achterop in een stoeltje, toen de Pool uit het niets op hen inreed. Een traumahelikopter werd nog opgeroepen, maar alle slachtoffers overleden ter plekke. De Pool bleef ongedeerd. Onderzocht wordt nog hoe het ongeluk is kunnen gebeuren en of de Pool gedronken had. Hij is meegenomen naar het politiebureau voor onderzoek.

2. Dodelijk ongeluk op de Kanaalweg in Leiden

Uit de bocht vliegen met 108 km/uur op een weg waar 80 geldt is niet zo heel vreemd. De pech was dat daar net twee fietsers met een kleinkind achterop reden. Helaas waren deze drie mensen op het foute moment op die plek en werden aangereden. Het lijkt op een sterk geval van 'domme pech'. De bestuurder was er onbekend en had zijn snelheid aan de omstandigheden en locale situatie moeten aanpassen.

Maar blijkbaar kom je weg met 10 dagen gevangenis en 6 weken 'taakstraf-schoffelen' als je met 105 km/uur door de bebouwde kom scheurt. Als je die snelheid rijdt weet je en moet je je ervan bewust zijn dat er ergens een keer iemand over kan steken.

Gelukkig zijn in beide zaken in Hoger Beroep door het Gerechtshof in Den Bosch en het Gerechtshof in Den Haag veel zwaardere straffen opgelegd. Als dit niet was gedaan, dan zou dit hebben geleid tot een vrijbrief aan (jonge) snelheidsduivels zonder strafblad om met hoge snelheden door te blijven scheuren. Ik hoop echt dat snelheidsduivels die anderen door onverantwoord rijgedrag doodrijden voortaan harder worden aangepakt: gevangenisstraffen + rij-ontzegging. Taakstraffen moeten we voor altijd vergeten. A-socialen in het verkeer moeten we niet dulden.
Dat is levensgevaarlijk!

Jeddah is uitgestrekt en een grote stad. Ter vergelijking: van het puntje van de Maasvlakte tot aan Ridderkerk is ongeveer 50 kilometer. Van de noordelijke stadsgrens / woonwijk tot de zuidelijkste woonwijk is het in Jeddah ongeveer 67 kilometer rijden. Jedah is niet helemaal volgebouwd en er zijn grote delen die er kaal en onbebouwd bijliggen. Het was woestijn en is het nog steeds. Als al die gebieden in de komende jaren worden volgebouwd, dan zal de huidige omvang van de verkeersstromen waarschijnlijk maal 1,5 of maal 2 gaan. Het wegennet is daarvoor (nog) niet ingericht.
Ook de internationale luchthaven ligt binnen de stadsgrezen en wordt momenteel fors uigebreid. Ook dat trekt extra mensen naar de stad. 

Op Wikipedia wordt gesproken over 3,4 miljoen inwoners; al is de datum van dit aantal niet vermeld. Op andere sites lees ik over 5,1 miljoen inwoners. Beide aantallen geeft aan dat er hier erg veel mensen wonen. De totale bevolking van Saoedi-Arabië ligt rond 27,5 miljoen inwoners; zodat in Jeddah bijna een kwart van de hele bevolking woont. Dan nog is het de tweede stad van het land, omdat de hoofdstad Riyadh rond 7 miljoen inwoners telt...

Allemaal een auto?
Het lijkt erop dat al die inwoners een auto hebben. Soms een mooie en dure, a nderensoms ook aftands. Het lijkt ook of de helft daarvan geparkeerd is en de andere helft er mee rondrijdt. Wat een drukte! De wegen zitten overvol en iedereen toetert om de ander te waarschuwen ruimte te houden of te maken. Ook rijden er veel taxi's rond die overal langs schuiven en de kleinste gaatjes benutten. Ook hebben veel auto's krassen op de zijkant of hebben aan de voor- of achterkant een of meerdere deuken. Kleine botsingen komen blijkbaar veel voor.

Natuurlijk willen Steve en ik weten hoe 'erg' het hier gesteld is met de verkeersveiligheid. Dan blijkt dat in het land ongeveer 6 keer meer doden per 100.000 inwoners vallen dan in Nederland of de UK. Niet 4 doden per 100.000 inwoners maar 25; per jaar.... niet zo'n heel veilig land dus om in rond te rijden. Gelukkig worden wij rondgereden door onze collega / chauffeur. Omdat de locaties van de 20 bruggen die we moeten bekijken verspreid over de stad liggen, maken we nogal wat kilometers en ervaren hoe het er aan toe gaat.

Kijk, fietsen en wandelen doe je hier, een enkeling uitgezonderd, niet voor je plezier. Daar is het gewoon te warm voor. Dus als je al op de fiets zit, dan heb je geen auto (met airco) en behoor je tot de armsten van de stad. Er zijn geen voorzieningen voor fietsers, niemand houdt rekening met je en een drukke weg oversteken moet lopend en heel voorzichtig worden gedaan. De fietser is hier voor mij de held op de weg omdat hij (vrouwen fietsen hier niet) z'n leven waagt om zich van A naar B te verplaatsen.
Vandaag was trouwens een topdag en record in het aantal fietsers dat we zagen: zo'n 20 stuks, inclusief twee racefietsers in outfit van de raceclub! Twintig fietsers op één dag is evenveel als we de afgelopen dagen (zondag-woensdag) bij elkaar geturfd hadden. Dus dat zegt wel iets. 

Verder is wandelen hier ook geen pretje. Er zijn wel "trottoirs", maar die zijn zo slecht onderhouden dat je er je nek breekt als je niet uitkijkt. Ook zijn er langs lange stukken geen trottoirs aanwezig of er staan allemaal masten en planten of bomen in. Zebrapaden zijn er wel, maar niemand stopt voor je. Het duidt alleen de plek aan waar je geacht wordt over te steken; verder niets. Als je hier dus wandelt over een langere afstand, dan ben je wat mij betreft een echte held op de weg.

Fietsen en lopen in Jeddah - een hachelijke onderneming.
Respect voor degenen die het in deze asfalt jungle aandurven!

Ook al is het vandaag in de rest van de wereld ook een zondag, in Saoedi-Arabië en andere islamitische landen is het een gewone werkdag. Het weekend valt hiet op vrijdag en zaterdag. Dus voor mij de echte eerste werkdag in Jeddah.
Steve en ik worden door onze collega Ron om 8 uur opgehaald bij het appartement en laveren door het verkeer naar het projectkantoor. Dat is hemelsbreed niet zo ver weg, maar het is al behoorlijk druk onderweg. Ron is projectleider van het project '20 voetgangersbruggen' en hij laat direct enkele locaties zien waar zo'n brug moet komen. We rijden langs 'locatie nr. 6' en zien dat het daar die brug over 2x4 rijstroken + 2 maal een parallaleweg van 2 rijstroken. Een hele overspanning dus. We rijden via Tahliya Street naar kantoor. Daar printen we alvast documenten met meer specifieke informatie van de 20 brug-locaties. We hopen ze te kunnen vinden om de plekken te gaan bekijken.
De collega's druppelen binnen en we horen dat we voor 12 uur vanmorgen ons eerste auditrapport in moeten leveren, gelijk met de rest van de rapportage die zij inleveren. OK, eerst onze 80% versie van de audit Tahliya Street afronden.... Dat is nog een hele klus, en het lukt om rond de lunch het te verzenden naar de klant en printer...

Chaos in het verkeer
Na de lunch gaan we met een andere collega op pad om Tahliya Street een keer heen en weer te rijden en de route van 5 km in beide richtingen te filmen zodat we die later nog een terug kunnen kijken. Het is inmiddels 14 uur en op het heetst van de dag zijn er zoveel mensen onderweg. Wat een chaos (in het kwadraat)! Aan belijning op de weg stoort niemand zich. Op vier rijstroken rijden ze met z'n vijven naast elkaar, snijden, duwen en trekken. Hier geldt het recht van de sterkste (grootste SUV) en degene met de meeste lef. Voorrang heeft degene die het eerst de z'n neus van de auto vóór die van de andere steekt. Voorrangsborden, haaientanden? ze zijn er niet. Op de (vierstrooks)rotondes die we onderweg tegenkomen geldt nog meer het recht van de sterkste. Belangrijke oorzaak van de files is het op willekeurige momenten kunnen omkeren via de middenberm (U-turn) waardoor beide verkeersstromen worden geblokkeerd én doordat er veel doorsteken zijn tussen parallelweg (2x2 rijstroken) en hoofdrijbaan (2x3 of 2x4 rijstroken).

Op de linkerstrook van de hoofdrijbaan staat verkeer stil voor de U-turn omdat zij daar moeten invoegen in de stroom op de linkerstrook van de tegenrichting. Op de rechterstrook van de parallelbaan staat het verkeer stil doordat zij willen wisselen naar de parallelbaan en anderen juist de hoofdrijbaan weer op willen
draaien. Gelukkig rijdt de ervaren chauffeur ons en kunnen wij op de omgeving letten...

Camera overheated
Dan verschijnt op mijn camera die ik  achter de voorruit heb gehangen de melding 'overheated - will turn  off'. Nee hé, dat ding hangt natuurlijk in de brandende zon achter glas en achter een eigen behuizing. Niet gek dat het dan te warm wordt. Ik haal de camera uit de behuizing en hou het voor de airco. Het helpt iets.

Het lukt ons om vanmiddag 5 locaties van de 20 voetgangers-bruggen te bekijken. Dat betekent dat we telkens uit de auto moeten, foto's maken en weer instappen. Dezelfde locatie moeten we twee keer aandoen omdat we hier niet veilig tussen het verkeer kunnen oversteken. Dat betekent dus 10 keer auto uit, foto's maken en 10 keer weer de auto in. De wisseling van temperatuur is telkens een mokerslag. Om 18 uur zijn we bij het appartement terug en ordenen we de foto's en video's. Douchen en om 19.30 uur met de collega's eten in de Red Sea Mall. Dat ligt op 5 minuten rijden. Een enorm winkelcentrum van drie verdiepingen en een kelder in twee 'ringen' en drie 'takken' of zo iets. Ik heb het niet helemaal kunnen overzien. Wel mooi om te zien.

570 verkeersdoden in 2013
Op donderdag 24 april 2014 maakte mevrouw Lidewijde Ongering, Directeur Generaal Bereikbaarheid van het ministerie van Infrastructuur & Milieu, namens de Minister van I&M bekend dat het aantal verkeersdoden in 2013 met 80 mensen is gedaald ten opzichte van 2012. In 2013 verongelukten totaal 570 mensen dodelijk op het Nederlandse wegennet. Het aantal slachtoffers dat met (zwaar) letsel in het ziekenhuis belandde lijkt stabiel en ligt rond 20.000 personen per jaar. En dat is nog steeds veel te hoog.

Het aantal verkeersdoden is een goede indicator van de verkeersveiligheid in een land. De daling in Nederland is gestaag; zeker als je de historische cijfers er bij haalt. In 1972 vielen er nog 3460 verkeersdoden doch sindsdien daalt het aantal. 

De 80-20-regel
Ferry Smith (ANWB) haalde in zijn toespraak op het NVVC2014 de "80-20-regel" aan. Nu niet op de lauweren rusten maar doorpakken met nog meer inspanningen! Die laatste 20% kost mogelijk 80% van de totale inzet tot nu toe...
Het aantal verkeersdoden is in 40 jaar tijd dusdanig gedaald dat 2013 nog slechts 16,5% van het aantal doden in 1972 telt. Om verder richting nul verkeersdoden te gaan vergt mogelijk nog meer dan al gedaan is. Een paar jaar geleden werd al aangegeven dat "het laaghangende fruit" geplukt was en andere maatregelen noodzakelijk zijn. Ferry Smith stelde dat we vanaf nu misschien wel 80% van de reeds gepleegde inspanningen nog te gaan hebben. 

Nieuw doel? Ja, samen naar maximaal 3300 letselslachtoffers in 2033
Het aantal letsel-slachtoffers moet nu naar beneden, en wel in dezelfde mate zoals de daling van het aantal doden sinds 1972. En, kunnen we de daling niet versnellen: niet in 40 jaar naar 16,5% maar in 20 jaar tijd naar maximaal 3300 letselslachtoffers (en nul doden) in het verkeer. Dat betekent dat we in 2023 op maximaal 11.650 letselslachtoffers zitten en in 2033 op maximaal 3300. Per jaar dient dan de reductie 835 letselslachtoffers te worden gehaald. Dat zijn er zijn 2 per dag. Het moet toch haalbaar zijn om twee mensen per dag niet in het ziekenhuis te laten belanden?

infrastructuur dat kan bijdragen aan een veiligere weg en veiliger gedrag. Veel is al bedacht en uitgevoerd. Een nieuwe diamant vinden is nog niet zo gemakkelijk.... Ik neem de handschoen van Ferry op en kom met iets nieuws; nog voor mijn 55e jaar (2018) zodat voor mijn 70e (2033) het doel van maximaal 3300 letselslachtoffers is bereikt; mede door mijn "diamant". Dat zou mooi zijn. Anders blijft het triest, elke dag weer.

Bij een bericht op Verkeersnet.nl trok ik toch wel even m'n wenkbrauwen op: "Nederland zakt op lijst verkeersveilige landen". Het grafiekje op Verkeersnet geeft de veiligheid van de 27 EU-landen en enkele andere landen (Noorwegen, Israël, Zwitserland). Nederland blijkt in Europa te zijn gezakt van de vierde naar de achtste plek, voor wat betreft het aantal verkeersdoden per 1 miljoen inwoners.  Mijn aandacht is getrokken en ik klik door naar de ‘Staat van de transportveiligheid 2012‘ (van Inspectie Leefomgeving en Transport, ITL, van het ministerie van IenM) met meer info. Uiteindelijk kom ik uit bij het echte Europese rapport van de European Transport Safety Council waarin de veiligheidsboodschap aan de voorzitter Griekenland voor de eerste helft van 2014 wordt meegegeven (grafiek) voor de inmiddels 28 EU-landen. In Europa blijken in 2012 totaal 28.000 (!) mensen in het verkeer te zijn omgekomen. Dat is veel! In Nederland blijken in 2012 totaal 44 verkeersdoden per 1 miljoen inwoners te betreuren (totaal 650) en dat aantal ligt nog net onder het gemiddelde aantal in Europa van 55 verkeersdoden per 1 miljoen inwoners. Als ik het grafiekje iets beter bekijk dan doen de niet-EU-landen Noorwegen en Israël het beter dan wij; ook Denemarken en Ierland zijn ons land qua veiligheid voorbijgestreefd. Dat is mooi voor die landen, maar schokkend vind ik

het dat we in Nederland geen gelijke tred hebben weten te houden met het Verenigd Koninkrijk en Zweden waarmee we tijden in de top-3 van veiligste landen in Europa stonden. Enkele jaren geleden kwam Malta daarbij. 
Bij bestudering van het eerste grafiekje van de EU-28, valt mij nog meer op. In veel landen is het aantal doden tussen 2001 en 2012 (bijna of meer dan) gehalveerd én dat veel landen ook tussen 2010 en 2012 een sterke daling laten zien. Bij Nederland is dat helaas niet het geval. Wat is er gebeurt dat de daling minder sterk is dan bij andere landen? Waarom is sinds de afvlakking van het aantal voertuigkilometers in de periode 2008-2012 (6% daling van de mobiliteit) de verkeersveiligheid niet extra toegenomen (2e grafiek)? Is het verband daartussen 'zoek'? Heeft het met andere factoren te maken? Is het ons weggedrag dat is verslechterd, rijden we geïrriteerder of roekelozer? Zijn er meer ongevallen met minder ervaren chauffeurs? Hebben we de ombouw van ons wegennet en hoe je je daarop moet gedragen, niet goed uitgelegd? Helaas geven de geciteerde rapporten daarop geen antwoord. Maar ik ben daar wel benieuwd naar. 

Gelukkig blijft de 'overall' conclusie staan dat Nederland internationaal een van de meest verkeersveilige landen ter wereld blijft. Maar die positie is niet vanzelfsprekend. We moeten daar steeds aan blijven werken en trekken. Volgens het rapport van ITL vallen de meeste doden, 61% van het totaal in ons land, op de 50- en 80 km/uur wegen. Daar is dus ook de grootste winst te halen. Ik draag daaraan graag mijn steentje bij, onder andere door uitvoering van projecten zoals de CROW-publicaties Basiskenmerken Wegontwerp (BKW) en de Basiskenmerken Kruispunten en Rotondes (thans in ontwikkeling; gereed na zomer 2014), bijdragen aan de richtlijnen voor een veilige(r) infrastructuur maar zeker ook als verkeersveiligheidsauditor. De wegbeheerders zullen dan het stokje moeten overnemen en financiën opzij zetten om de 50- en 80 km/uur wegen en de kruispunten daarop daadwerkelijk verkeersveilig(er) in te richten. Een goed voornemen voor bijvoorbeeld de komende nieuw te kiezen gemeenteraden en te formuleren Colleges van B&W. Uiteraard roep ik ook de provincies op om door te pakken!  


Figuren zijn overgenomen uit de volgende bronnen: 
1. Road safety priorities for the EU in 2014. European Transport Safety Council, january 2014
2. Staat van de transportveiligheid 2012. Inspectie Leefomgeving en Transport, ministerie van 
    Infrastructuur en Milieu, december 2013.

Alhoewel 'de weggebruiker' niet bestaat proberen we hem/haar wel te informeren over de juiste route, via bewegwijzering en navigatie. Dat lukt over het algemeen best aardig. Bij aanpassingen van de infrastructuur zijn er andere middelen om de weggebruiker te informeren. Maar werkt dat ook?

De wegbeheerder plaatst motto-borden (die soms jaren langs de weg blijven staan) met informatie over het project. Daarop staat ook wanneer het totale project gereed is. Tussentijds wordt de weggebruiker geïnformeerd over de voortgang, zoals via lokale kranten en regionale TV en berichten op Internet ontbreken natuurlijk niet. Verder doet de wegbeheerder z'n best door op tekstkarren en soms op DRIP's informatie te geven via een korte tekst die dan een week of twee weken blijft staan. Tot slot is daar de site van Rijkswaterstaat, VanAnaarBeter.nl, die voor wijzigingen en afsluitingen op rijkswegen de weggebruiker op de hoogte moet stellen. Ik bekijk net die site, maar wordt niet veel wijzer wat er nu veranderd wordt en waar ik straks de afslag moet nemen om thuis te komen.... Ik zal toch niet de enige zijn die dat zou willen weten? 

Wat zou ik willen weten dan? Bijvoorbeeld:

• dat de afrit 700 meter eerder is en ik dus m'n navigatie niet meer kan gebruiken en eerder naar de rechter strook moet rijden dan voorheen;
• dat de voorsorteerstroken voor een bepaalde richting na het weekend zijn 'omgedraaid' en ik niet meer rechts, maar nu links moet rijden om de juiste richting te kiezen;
• dat er een parallelbaan en hoofdrijbaan zijn gerealiseerd en ik voortaan de parallelbaan moet nemen.

Dat soort dingen dus. En dat is ook op VanAnaarBeter.nl niet vinden. De site van de aannemer is dan nog informatiever... maar weet ik die te vinden als 'gewone weggebruiker'? Waarschijnlijk niet. Ik ben benieuwd hoe het op de eerste dag na de openstelling gaat. Ik verwacht dat er veel mensen de afslag zullen missen en elders zullen moeten keren. Ik verwacht ook dat er veel onzeker gedrag zal zijn met alle nare gevolgen van dien. 
OK, na een week is iedereen wel weer gewend aan de nieuwe situatie; maar het blijft behelpen met die tekstkarren met de standaardtekst van Rijkswaterstaat 'Let op! Situatie gewijzigd'. 

Ochtendspits voor de Van Brienenoordbrug
Dagelijks zijn veel mensen per auto onderweg naar het werk. Dagelijks rijden zij dezelfde route en kennen die goed. Zo rij ik zelf altijd via de A15 naar de Ridderster en neem dan de hoofdrijbaan naar de Brienenoordbrug. De A16 heeft hier naast de hoofdrijbaan een doelgroepstrook voor vrachtverkeer en daarnaast ligt nog een parallelbaan met drie rijstroken. Vaak is het 's ochtends druk en stroomt het niet lekker door. Daardoor weet ik ondertussen dat ik vóór de brug de rechter rijstrook moet aanhouden en ná de brug de linker strook. Dat stroomt voor mij het beste door. Kies ik toch andersom, dan zie ik in beide gevallen het verkeer op de andere rijstrook mij voorbij rijden.

Ochtendspits na de Van Brienenoordbrug
Na de brug ligt vóór het Terbregseplein een weefvak voor uitwisseling van verkeer tussen parallelbaan en hoofdrijbaan naar de A20-west en A20-oost. Dat ik na de brug links ga rijden komt doordat veel automobilisten die willen wisselen daar al in de rij gaan staan. De linker rijstrook stroomt nog redelijk door, maar de rechter staat nagenoeg stil. Zij schuiven daarna de extra derde rijstrook op omdat de doelgroepstrook hier even wordt beëindigd. Het vrachtverkeer schuift dus ook aan in de file voor het puntstuk. Mijn vraag is dus: 'waarom wil iedereen bij het puntstuk van rijstrook wisselen terwijl het weefvak 900 meter lengte heeft om 'ergens' te wisselen?' Tijd genoeg dus. 
Ik rij dus lekker door en schuif halverwege enkele rijstroken op en voeg uit naar de A20-oost.
Elders in Nederland en daarbuiten zal het wel op een vergelijkbare manier gaan.