Al jaren is er de roep vanuit de vakwereld om de sterk teruggelopen registratiegraad te vergroten en de prioriteiten van de politie daar veel meer bij te leggen. SWOV schreef een brief aan de Tweede Kamer waarin de ernst van de situatie wordt geschetst en waarin gepleit wordt voor een goede registratie van de verkeersdoden en vooral de verkeersgewonden. Dit om een goede evaluatie van beleid te kunnen uitvoeren.
Hoe evalueren?
Normaal is een periode van drie jaar vóór en drie jaar ná realisatie van een infrastructurele maatregel aan ongevallendata nodig om een goede evaluatie van die maatregel te kunnen uitvoeren. Het jaar waarin de maatregel wordt getroffen valt uiteraard buiten deze drie+drie jaar. Om een goede evaluatie te doen is dus een periode van zeven jaar dataverzameling nodig.
Stel, Opstelten houdt woord...
Stel dat de minister zijn belofte daadwerkelijk nakomt en dat eind 2013 de ongevallenregistratie op orde is. Dan is 2014 het eerste jaar dat we weer fatsoenlijke ongevallendata hebben. Dat betekent dat we de maatregelen die in 2017 zijn getroffen in 2021 kunnen evalueren. Immers: 2014+2015+2016 zijn de drie jaar van de vóórperiode; 2017 is het maatregeljaar en 2018+2019+2020 zijn de jaren van de náperiode. De ongevallencijfers komen elk jaar in april beschikbaar van het voorgaande jaar. Dus vanaf april 2021 is weer fatsoenlijk te evalueren op effecten op verkeersveiligheid. Belangrijk is uiteraard dat in de komende jaren de ongevallenregistratie op het goede niveau blijft en Opstelten of zijn opvolger(s) niet weer andere prioriteiten voor de politie gaat stellen. Had men enkele jaren geleden maar zo wijs geweest de registratie op peil te houden... dan hadden we nu voldoende informatie voor een goede evaluatie van het verkeersveiligheidsbeleid.
We zullen de ontwikkelingen de komende jaren gaan volgen.
Zie ook: www.verkeerspro.nl