Onze chauffeur Ghylem heeft eerst een collega naar het vliegveld gebracht en komt dan ons ophalen. Voor hem is het weekend aangebroken, maar toch wil hij ons rondrijden.
Het is zo rustig op de weg omdat het hier vrijdag is. Het weekend valt in Saoedi-Arabië en waarschijnlijk in heel het Midden-Oosten op vrijdag en zaterdag. De vrijdag is eigenlijk de rustdag en wordt er meer gebeden dan de andere dagen. De zaterdag heeft hier (denk ik) dezelfde functie als bij ons de zaterdag.
Tijdens de rondrit maken we video opnamen en bij de locaties van voetgangersbruggen maken we foto's. Ik ben blij dat we daarmee dan vandaag ook klaar zijn. Totaal vergde deze 'site visit' ongeveer 4,5 dagen buiten kijken en de foto's en video's ordenen, hernoemen en onder de juiste folder opslaan. In deze tijd van rondrijden leer je de stad toch best aardig kennen. De wegen lijken weliswaar allemaal op elkaar doch de bebouwing is telkens heel anders.
Dan zien we onderweg naar onze volgende te bekijken locatie ineens knipperende achterlichten en stilstaande voertuigen. En dat op een uitgestorven weg. Er is iets aan de hand én zojuist gebeurt. De videocamera zet ik snel aan en dan zie je de foto links.
Een automobilist op de andere rijbaan is tegen een mast van de verlichting aangereden en die mast ligt aan onze kant op de weg. Gelukkig reed daar opdat moment niemand; anders waren er twee of meer auto's total-loss.
Mannen onder elkaar
Om vandaag te lunchen lopen we naar het nabijgelegen winkelcentrum, dat eigenlijk een restaurantjes-centrum is. De eettentjes zijn niet bijzonder, maar bij Delifrance kunnen we tenmiste uiensoep eten en ik neem een salade. De meeste andere dingen op de menukaart zijn met vlees en friet; ik moet oppassen voor de kilo's die er hier waarschijnlijk zijn bijgekomen afgelopen week.
De rest van zo'n vrije zondag voor Saoediërs, is voor ons een gewone vrijdag en dus een werkdag. Wij gaan 's middags door met de presentatie voor zondag. Het moet toch een keertje af.
Nog een paar dagen en dan vlieg ik maandag weer naar Nederland. We nemen ons voor om morgen, dus zaterdag, de presentatie af te maken en dan zondagmiddag, als het hier als een maandag voelt, vrijaf te nemen. Toch raar hoor, om al vanaf vorige week zondag, als het hier voor de gewone man de maandag is, bezig te zijn voor de baas. En als ik dan komende dinsdag weer in Nederland aan het werk ga, is het weer een gewone dinsdag, net als alle andere dinsdagen. Je zou ervan van slag raken.
Gisteren moest ik gewooon op de agenda in m'n telefoon kijken welke dag het eigenlijk was.
Nu ben ik weer helemaal bij.