Afgelopen weekend zagen we Chris Froome de honderdste Tour de France winnen; met 4 minuut 20 sec. voorsprong op nummer 2. Froome vertelde op het erepodium in Parijs dat deze gele trui altijd in de boeken zal blijven staan en niet vanwege dopinggebruik zal worden geschrapt. "De honderdste Tour winnen is echt een hele eer. Dat is veel meer dan een droom die uitkomt", aldus Froome.
Een rondje van 3360 km fietsen door Frankrijk, maar dan zo hard mogelijk zonder echt van het landschap te kunnen genieten. De ploegen hebben een strategische aanpak en gunnen de andere ploegen weinig tot geen ruimte. Twee Nederlandse renners doen het goed; Bauke Mollema eindigt als 6e in het eindklassement en Laurens ten Dam als 13e. Een hele prestatie en na jaren van dopinggebruik in de Tour is het blijkbaar nu weer een eerlijker rondrit geweest en hebben de Nederlanders weer een kans op een hogere notering.
De Tour-directie heeft in Frankrijk veel macht. Ze laten gevaarlijke punten aanpakken om te zorgen dat het peloton er veilig langs kan. Bij de etappe waarin de Alpe-'d Huez twee keer beklommen werd met een gevaarlijke afdaling wilde de Tour-directie het asfalt van deze gevaarlijke afdaling zelfs vernieuwen zodat de renners veilig(er) naar beneden konden rijden. De milieubeweging hield dit echter tegen en ontstond er veel discussie op de dag zelf omdat het buiïg weer was. Op natte bandjes met 50 km/uur door de bochten lijkt niet zo veilig. De grenzen van Tour-directie lijken te zijn getrokken.
Een rondje van 3360 km fietsen door Frankrijk, maar dan zo hard mogelijk zonder echt van het landschap te kunnen genieten. De ploegen hebben een strategische aanpak en gunnen de andere ploegen weinig tot geen ruimte. Twee Nederlandse renners doen het goed; Bauke Mollema eindigt als 6e in het eindklassement en Laurens ten Dam als 13e. Een hele prestatie en na jaren van dopinggebruik in de Tour is het blijkbaar nu weer een eerlijker rondrit geweest en hebben de Nederlanders weer een kans op een hogere notering.
De Tour-directie heeft in Frankrijk veel macht. Ze laten gevaarlijke punten aanpakken om te zorgen dat het peloton er veilig langs kan. Bij de etappe waarin de Alpe-'d Huez twee keer beklommen werd met een gevaarlijke afdaling wilde de Tour-directie het asfalt van deze gevaarlijke afdaling zelfs vernieuwen zodat de renners veilig(er) naar beneden konden rijden. De milieubeweging hield dit echter tegen en ontstond er veel discussie op de dag zelf omdat het buiïg weer was. Op natte bandjes met 50 km/uur door de bochten lijkt niet zo veilig. De grenzen van Tour-directie lijken te zijn getrokken.
Fietsen langs fietspaaltjes in Nederland
Nederland is een fietsland met vele fietspaden, fietsbewegwijzering en fietsknooppunten. We zijn een veilig land, maar het kan altijd beter. Zo is er een experiment gestart om de passage van fietspaaltjes te verbeteren. Blijkbaar rijden er jaarlijks zoveel fietsers tegenaan dat er nu in zes plaatsen (Barneveld, Enschede, Hardenberg, Houten, Utrecht en Zwolle) proeven worden gedaan met een betere inrichting. Vooral in het donker zijn deze paaltjes moeilijk te zien en vallen er honderden slachtoffers onder fietsers en snorfietsers; er zijn enkele doden per jaar te betreuren. In Hardenberg (foto) is begin juli 2013 de eerste proeflocatie met fietspaaltjes in gebruik genomen. Op deze proeflocatie zijn flexibele fietspaaltjes met led-verlichting neergezet met daarbij inleidende ribbelmarkering. De proeven in Hardenberg en de andere vijf gemeenten moeten inzicht geven wat de beste inrichting is om auto's op fietspaden te weren. Op de vijf andere locaties zijn andere maatregelen getroffen en staan er het komende half jaar; dan volgt een evaluatie. Er wordt onder andere gekeken naar de zichtbaarheid overdag en ‘s nachts in combinatie met markering en of een fietspaaltje ‘vergevingsgezind’ moet zijn, bijvoorbeeld door een flexibele uitvoering. Ook moeten fietspalen de toegankelijkheid van hulpdiensten niet aan banden leggen en ze moeten vandalisme- en diefstal bestendig zijn.
Het Fietsberaad beveelt natuurlijk aan om fietspaaltjes zo veel mogelijk te verwijderen. In een aantal gemeenten is daarmee al begonnen en via www.fietspaaltjes.nl kunnen fietsers ‘foute paaltjes’ melden. Dat heeft ertoe geleid dat er al vele tientallen fietspaaltjes zijn geruimd.
De vraag die blijft
Dan is de vraag waarom er überhaupt fietspaaltjes nodig zijn. Een fietspad-bord zou naar mijn beeld al voldoende moeten zijn voor automobilisten om niet het fietspad op te rijden, er te parkeren of als sluiproute te gebruiken. Elke automobilist moet weten wat het bord 'fietspad' betekent. Waarom houden we ons er dan niet aan? Dan zou geen fietspaaltje meer nodig zijn en vallen er geen slachtoffers meer.
Of zouden we toch de Tour-directie maar eens moeten bellen?
Nederland is een fietsland met vele fietspaden, fietsbewegwijzering en fietsknooppunten. We zijn een veilig land, maar het kan altijd beter. Zo is er een experiment gestart om de passage van fietspaaltjes te verbeteren. Blijkbaar rijden er jaarlijks zoveel fietsers tegenaan dat er nu in zes plaatsen (Barneveld, Enschede, Hardenberg, Houten, Utrecht en Zwolle) proeven worden gedaan met een betere inrichting. Vooral in het donker zijn deze paaltjes moeilijk te zien en vallen er honderden slachtoffers onder fietsers en snorfietsers; er zijn enkele doden per jaar te betreuren. In Hardenberg (foto) is begin juli 2013 de eerste proeflocatie met fietspaaltjes in gebruik genomen. Op deze proeflocatie zijn flexibele fietspaaltjes met led-verlichting neergezet met daarbij inleidende ribbelmarkering. De proeven in Hardenberg en de andere vijf gemeenten moeten inzicht geven wat de beste inrichting is om auto's op fietspaden te weren. Op de vijf andere locaties zijn andere maatregelen getroffen en staan er het komende half jaar; dan volgt een evaluatie. Er wordt onder andere gekeken naar de zichtbaarheid overdag en ‘s nachts in combinatie met markering en of een fietspaaltje ‘vergevingsgezind’ moet zijn, bijvoorbeeld door een flexibele uitvoering. Ook moeten fietspalen de toegankelijkheid van hulpdiensten niet aan banden leggen en ze moeten vandalisme- en diefstal bestendig zijn.
Het Fietsberaad beveelt natuurlijk aan om fietspaaltjes zo veel mogelijk te verwijderen. In een aantal gemeenten is daarmee al begonnen en via www.fietspaaltjes.nl kunnen fietsers ‘foute paaltjes’ melden. Dat heeft ertoe geleid dat er al vele tientallen fietspaaltjes zijn geruimd.
De vraag die blijft
Dan is de vraag waarom er überhaupt fietspaaltjes nodig zijn. Een fietspad-bord zou naar mijn beeld al voldoende moeten zijn voor automobilisten om niet het fietspad op te rijden, er te parkeren of als sluiproute te gebruiken. Elke automobilist moet weten wat het bord 'fietspad' betekent. Waarom houden we ons er dan niet aan? Dan zou geen fietspaaltje meer nodig zijn en vallen er geen slachtoffers meer.
Of zouden we toch de Tour-directie maar eens moeten bellen?
RSS-feed
