Vandaag heb ik twee keer een "seintje" gehad van mijn medeweggebruikers. Dan komt de gedachte bij je boven: "rij ik nu zóóó slecht of hebben de anderen een probleem?" Tja, dat is de vraag natuurlijk als je wat ouder wordt en denkt nog goed en veilig mee te kunnen doen in het verkeer.
Vandaag onderweg naar Ede op de A12 bij Utrecht was het eerste seintje. Op de doorgaande rijbaan geldt maximaal 100
km/uur. Mijn TomTom geeft de werkelijke snelheid weer en ik stel de cruise control altijd zo in dat ik 4 km boven het maximum rijd; dus op 104. Dat komt omdat de politie van de werkelijke snelheid eerst 4 km afhaalt in verband met de meetfout en het voorkomen van terechte klachten. Bij Utrecht is ook een trajectcontrole ingesteld zodat je aan de snelheid houden uiteindelijk loont. Achter mij op de linker rijstrook rijdt een mevrouw (tja, het was nou eenmaal zo) en in de achteruitkijk spiegel zie ik haar al zuchten. Na een inhaalmanoevre ga ik naar rechts en zij haalt mij in maar direct daarna gaat zij net voor mij ook naar de rechterstrook om vervolgens uit te voegen. Dan zie ik haar driftig met haar hoofd schudden. Is dat voor mij bedoeld of praat zij nu in haar telefoon?
Vanmiddag onderweg naar huis; het tweede seintje. Het weefvak op de A16 naar de A15 bij Rotterdam is altijd druk en iedereen wil bij het puntstuk wisselen. Daar moeten we eens iets op verzinnen. Inmiddels ben ik vrij behendig in dit weggedeelte en ga meestal pas nadat ik het midden van het weefvak ben gepasseerd wisselen. Daar begint het verkeer meestal weer wat normaler te rijden. Drie keer over de rechter schouder kijken en dan wisselen. Vandaag kom ik vrij strak achter een auto terecht en het lijkt even op bumperkleven. Blijkbaar is de man (tja, ze rijden ook rond) geschrokken en gaat snel naar rechts. Ik haal in en hij kleeft ineens aan mijn bumper en seint met z'n lichten. Dan voegt hij uit naar
rechts. Maak ik een fout of heeft hij gewoon een kort lontje?
Ach, weggedrag en het reageren in het verkeer op elkaar. Het blijft mensenwerk. Ook van mij.
Vandaag onderweg naar Ede op de A12 bij Utrecht was het eerste seintje. Op de doorgaande rijbaan geldt maximaal 100
km/uur. Mijn TomTom geeft de werkelijke snelheid weer en ik stel de cruise control altijd zo in dat ik 4 km boven het maximum rijd; dus op 104. Dat komt omdat de politie van de werkelijke snelheid eerst 4 km afhaalt in verband met de meetfout en het voorkomen van terechte klachten. Bij Utrecht is ook een trajectcontrole ingesteld zodat je aan de snelheid houden uiteindelijk loont. Achter mij op de linker rijstrook rijdt een mevrouw (tja, het was nou eenmaal zo) en in de achteruitkijk spiegel zie ik haar al zuchten. Na een inhaalmanoevre ga ik naar rechts en zij haalt mij in maar direct daarna gaat zij net voor mij ook naar de rechterstrook om vervolgens uit te voegen. Dan zie ik haar driftig met haar hoofd schudden. Is dat voor mij bedoeld of praat zij nu in haar telefoon?
Vanmiddag onderweg naar huis; het tweede seintje. Het weefvak op de A16 naar de A15 bij Rotterdam is altijd druk en iedereen wil bij het puntstuk wisselen. Daar moeten we eens iets op verzinnen. Inmiddels ben ik vrij behendig in dit weggedeelte en ga meestal pas nadat ik het midden van het weefvak ben gepasseerd wisselen. Daar begint het verkeer meestal weer wat normaler te rijden. Drie keer over de rechter schouder kijken en dan wisselen. Vandaag kom ik vrij strak achter een auto terecht en het lijkt even op bumperkleven. Blijkbaar is de man (tja, ze rijden ook rond) geschrokken en gaat snel naar rechts. Ik haal in en hij kleeft ineens aan mijn bumper en seint met z'n lichten. Dan voegt hij uit naar
rechts. Maak ik een fout of heeft hij gewoon een kort lontje?
Ach, weggedrag en het reageren in het verkeer op elkaar. Het blijft mensenwerk. Ook van mij.
RSS-feed
