Niet in alle flitspalen zit een camera. De politie laat de camera rouleren tussen diverse flitspalen in een regio omdat de aanschaf van een camera nogal prijzig is, zo'n 40.000 euro. Weggebruikers denken vaak dat in elke flitspaal een camera zit; de politie wil dat graag zo houden omdat daarmee extra uitgaven worden voorkomen en het lijkt of het niveau van handhaving én de pakkans hoog is. Twee vliegen in één klap! Maar hoe herken je of er een camera in een flitspaal zit?
Flitspalen in Nederland
In Nederland staan ongeveer1400 flitspalen met twee provincies als koplopers: Zuid-Holland (408) en Noord-Brabant (340). Van die 1400 flitspalen zijn er iets meer dan de helft bij verkeerslichten geplaatst om het door rood-licht rijden vast te leggen (boete: € 230,-). Iets meer dan 600 staan op punten om de snelheid in de hand te houden (boete: € 23,- tot € 238,- of rijbewijs kwijt bij meer dan 30 km te hard). Bij toeritten van autosnelwegen staan soms ook camera's om te controleren of telkens maar één auto de invoegstrook oprijdt: dit heet toeritdosering. Een aantal van ruim 1400 filtspalen betekent dat op elke miljoen inwoners in Nerderland ±90 flitspalen zijn neergezet.
Wat kost een flitspaal?
De aanschaf- en montagekosten van vaste camera's bedragen ongeveer 43.000 euro per locatie. Dit betreft de kosten van de camera, paal en keuring bij plaatsing. Daarnaast heeft de wegbeheerder kosten van aansluiting op het electriciteits- en KPN-netwerk die eenmalig kunnen oplopen. Afhankelijk van de locatie liggen deze tussen € 2.000 en € 40.000 per paal.
Daarnaast zijn er kosten van ongeveer € 65.000 voor een ‘back-office' systeem, dat dient voor zaken als het bedienen van de camera op afstand, downloaden van foto's en het uitdraaien van statistieken. Voor onderhoudskosten kan uitgegaan worden van €150 per camera per jaar. Deze back-office is er natuurlijk voor meerdere flitspalen. Deze kosten komen over het algemeen voor rekening van de wegbeheerder: gemeente, provincie of Rijkswaterstaat.
Daarnaast zijn er kosten van ongeveer € 65.000 voor een ‘back-office' systeem, dat dient voor zaken als het bedienen van de camera op afstand, downloaden van foto's en het uitdraaien van statistieken. Voor onderhoudskosten kan uitgegaan worden van €150 per camera per jaar. Deze back-office is er natuurlijk voor meerdere flitspalen. Deze kosten komen over het algemeen voor rekening van de wegbeheerder: gemeente, provincie of Rijkswaterstaat.
En... wat zijn de opbrengsten?
De opbrengsten, de baten, zijn tweeledig: een hogere verkeersveiligveiligheid en harde euro's.
- Verkeersveiligheid: De handhaving door de camera's leidt tot een veiliger verkeersgedrag: minder door rood licht rijden en minder snelheidsovertredingen leiden tot minder ongevallen met slachtoffers of doden. Dat is winst voor iedereen: weggebruiker en wegbeheerder. Drie recente internationale overzichtsstudies melden dat snelheidscamera’s ongeveer 20% reductie van letselongevallen bewerkstelligen op wegdelen waar camera’s worden ingezet.
- Harde euro's: De opbrengst in harde euro's vloeit in de staatskas van de Minister van Financiën. Dat is jaarlijks vele honderden miljoenen euro's. Dat is winst voor de Minister.
Zit er in elke flitspaal een camera?Vroeger zat in de camera een fotorolletje dat telkens vervangen moest worden, ontwikkelt, uitgelezen en omgezet in brieven met acceptgiro's. Tegenwoordig hebben we ook digitale camera's die via een telefoonlijn in verbinding staan met de back-office. De digitale bestanden worden uitgelezen via de telefoonlijn en de verwerking tot brieven is nu ook veel minder arbeidsintensief. Ook al is het gemakkelijker uitlezen en boetes versturen, toch zit niet in elke "oude" flitskast een camera. In de nieuwe digitale flitspalen zit wel atijde een camera.
Het duurste onderdeel van het ''oude' systeem is namelijk de camera: ruim 35 á 40.000 euro per stuk. Daarom kiezen wegbeheerders om één camera tussen meerdere flitspalen te laten rouleren. Hierdoor wordt bereikt dat weggebruikers ervaren dat zij op vele locaties een boete kunnen oplopen, daar hun gedrag aanpassen waardoor op meerdere locaties de veiligheid wordt verbeterd. Dat laatste is immers het doel van de wegbeheerder: op zo veel mogelijk gevaarlijke punten een veilige verkeerssituatie bewerkstelligen. Niet in elke flitspaal zit dus een camera. |
Hoe kan ik zien of er een camera in zit?Doordat de camera bijna altijd de achterkant van het voertuig fotografeert ben je de camera al voorbij voordat je zou kunnen zien of er een camera in zit. Wel kun je bijvoorbeeld naar de flitskast aan de andere kant van de weg kijken. Die zie je immers van voren.
Meestal zijn er twee vierkante gaten aan de voorkant van de kast. Achter een van beide (niet blauw of rood gekleurd vierkant) zit de camera, het gekleurde vierkant is voor de flits. De lens van een camera is rond en zit direct achter het glas van het vierkant. Dat rondje kun je dus zien zitten. Als het een zwart vierkant gat is, dan zit er geen camera in. De foto's hiernaast tonen dit verschil. Bij digitale camera's zit wel altijd een camera...! Let op: camera's rouleren (of niet)Als je onderweg constateert dat geen camera aan de overzijde van de weg in de flitskast zit, dan kan dat enkele dagen later wel het geval zijn: de wegbeheerder en politie laten de camera rouleren. Opletten blijft dus het beste. Je gewoon aan de verkeersregels houden ook: niet door rood rijden en niet te hard. Lees over dit laatste het artikel Waarom te hard rijden geen zin heeft.
In de digitale flistpalen (onderste foto's hiernaast) zit ALTIJD een camera! Achtergrondinformatie |