Vliegen met Royal Jordanian met een tussenstop in Amman De dag begint al vroeg als ik om 8 uur vertrek. Het zal een dag van wachten worden, zo schat ik in. Op de metro wachten, op Rotterdam Centraal wachten op de trein, op Schiphol 3 uur wachten totdat het vliegtuig vertrekt. Tot slot blijkt het vliegtuig na de tussenstop in Amman pas met een uur vertraging te vertrekken. Ik wacht rustig af en lees een boek. In Jeddah kom ik
om 23.15 uur locale tijd aan (het tijdsverschil met Nederland is één uur en dat valt nog te overzien). Dan moet ik nog ‘even’ door de paspoort controle. Daar
blijkt een lange rij te staan; wat zeg ik, zes lange rijen van geduldig wachtende mensen. Van iedereen wordt een foto gemaakt en vingerafdrukken genomen; ook van mij. Het schiet niet echt op. Ik sta ruim 45 minuten in de rij te wachten. De koffers zijn dan gelukkig al op de lopende band verschenen en ik loop naar buiten. Daar staat mijn chauffeur (Ghylem) die mij ophaalt en naar het appartement brengt geduldig te wachten. Conclusie: Reizen is wachten.
om 23.15 uur locale tijd aan (het tijdsverschil met Nederland is één uur en dat valt nog te overzien). Dan moet ik nog ‘even’ door de paspoort controle. Daar
blijkt een lange rij te staan; wat zeg ik, zes lange rijen van geduldig wachtende mensen. Van iedereen wordt een foto gemaakt en vingerafdrukken genomen; ook van mij. Het schiet niet echt op. Ik sta ruim 45 minuten in de rij te wachten. De koffers zijn dan gelukkig al op de lopende band verschenen en ik loop naar buiten. Daar staat mijn chauffeur (Ghylem) die mij ophaalt en naar het appartement brengt geduldig te wachten. Conclusie: Reizen is wachten.
Boven Jordanië Ondertussen is er ook veel te zien. Medereizigers die geheel anders gekleed zijn en een andere taal spreken. Op Schiphol is dat soms nog wel te volgen in het Engels of Duits. In Amman is er geen touw meer aan vast te knopen. Arabisch is niet te volgen. Ook gaan de medereizigers anders gekleed. Het wordt steeds Arabischer. De mannen in lange witte jurken met een tulband; de vrouwen steeds meer gesluierd tot geheel afgesloten. Ik vraag mij af waarom. Ik weet geen antwoord. Voor het boarden / inchecken in Amman zie ik mannen uit de toiletruimte komen met een soort gordijn / sprei om hen heen. Het is een witte doek en eenzelfde doek hebben zij om hun middel. In vliegtuig kom ik ze weer tegen en ook daar verschijnt ineens een man in zo’n zelfde witte outfit die zich in het vliegtuig heeft omgekleed. Ze gaan op bedevaart naar Mekka. Jeddah ligt daar zo’n 90 km vandaan en is de toegangspoort voor pelgrims naar Mekka. Ik veronderstel dat je als pelgrim al vóór de landing die witte kleding aan moet hebben om aan alle voorwaarden van de pelgrimstocht te voldoen.
Uitzicht vanuit mijn slaapkamer Het appartement is groot en geschikt voor 8 personen: een hal, vier slaapkamers, vier badkamers, een woonkamer, een eetkamer, een keuken. Groot en om in te verdwalen. Ik schud Steve Bibb, mijn Engelse collega de hand. Hij is nog wakker. De airco doet het bijna goed en om 1 uur ga ik toch maar eens slapen. Wachten op morgen.
RSS-feed